11 oktober 2014 – Column Sjaak Grosthuizen: Strand 1
Het had een gloriemomentje moeten zijn voor Ben Tap, onze enthousiaste D66-wethouder van waar-zullen-we-nou-eens-naar-toe-gaanzaken. Er lag een voorstel voor de algemene raadscommissie om een stadsstrand aan te leggen. Een stukje darm bleek blind te zijn voor deze buitenkans en zo mocht Samir Bashara, onze visionaire GroenLinkswethouder van geheel andere zaken hem waarnemen.
Het betrof het geven van het jawoord voor een echt stadsstrand. Langs de Grote Waal. Niet zomaar een lullig stukje, waarvoor je bij een strandbezoek bij mooi weer alvast vroeg in de morgen met je handdoek een paar vierkante meter strandzand reserveert en laat bewaken door degene aan wie je tijdens het inpakken van de rest van je spullen toch niks hebt. Maar die wel assertief genoeg is om de gekozen plek met inzet van eigen leven te verdedigen tegen onverlaten die de wekker vroeger hebben gezet om er met de hele familie op tijd te kunnen zijn.
maar ook weer niet te ver van een toiletgebouw
Het Hoornse stadsstrand wordt een echt strand. Een brede strook lekker rul zand, waar je met je slippers in de hand door ploetert. Waar je op elk moment van de dag een plekje kan vinden waar het een beetje rustig is. Niet te ver van de parkeerplaatsen en alleen wanneer je zelf voldoende consumpties hebt meegebracht ver genoeg van het strandpaviljoen, maar ook weer niet te ver van een toiletgebouw, voor als je niet van plan bent steeds het water in te gaan.
Dit college weet van aanpakken en wil, democratisch als ze is, weten tot hoever men mag gaan met het maken van plannen. Willen we meer of minder strand? Meer! Meer! Meer! Willen we een rustige of een levendige variant? Wat is leuker? Een levendiger variant! Waarom? Daar kunnen jaarlijks 150.000 bezoekers op af komen en op de rustige variant maar 50.000. Nou, doe ons dan maar de levendige variant! En willen we het in één keer of in stukjes laten aanleggen? Maakt dat wat uit dan? Ja, zegt dan Samir Bashara, want als je het in stukjes gaat aanleggen, dan kan het zomaar gebeuren dat de andere stukjes niet meer worden aangelegd. Nou, dat moeten we natuurlijk niet willen! Zijn er dan partijen die wel voor de stukjesvariant willen kiezen? Jazeker, De SP en GroenLinks! GroenLinks ook? Ja, dat is de partij van Samir! Merk je hoe leuk politiek af en toe is?
Merk je hoe leuk politiek af en toe is?
De algemene raadscommissie mocht kiezen, ook voor loop- en fietsverbindingen en parkeergelegenheid. Want dat ons stadsstrand een publiekstrekker van de eerste orde gaat worden is evident. Hoe komen al die verkeersstromen naar dat strand toe? Nee, nu niet roepen: wat dacht je van een tunnel onder het spoor door?
Mijn gedachten gaan al naar allerlei spannende publiekstrekkervarianten in de diverse bochten die de strandkust gaat krijgen. Een soort mini-hafkust, met hafjes voor zwem- en pootjebaadactiviteiten, een hafje voor de woeste watersport met veel brullende motoren en hoog opspattend water. Skitesurfers en waterskiërs en noem maar op. Ook een publiekstrekkende beeldenroute staat gepland. Alles kan een plekje krijgen. Er is zelfs een hondenstrand. Dat is het gedeelte wat verder van het centrum af en waar steeds minder boompjes gepland staan. Je ziet: er is diep over nagedacht.
Alles kan een plekje krijgen.
Hoe lang is deze wens gekoesterd? Hoorn heeft een traditie van langgekoesterde wensen. De roep om een strandje klinkt al heel wat jaren. Net zolang als de roep om een disco en een echte bioscoop? Ik weet het niet. Het is hoopvol te noemen dat onze oppositiepartijen niet direct en bloc hebben geschamperd dat dit weer zo’n idiote wens is van de huidige coalitie en dat het geld aan veel betere zaken kan worden uitgegeven. Alle fracties waren voor. Waar maak je dat nog mee?
Mevrouw Grosthuizen en ik zagen dit verheugende bericht in de krant. Misschien een idee om eens met onze jongste familieleden naar toe te gaan? Wij bezoeken tegenwoordig een strand zelden meer om er lui te zonnen of om er te poedelen. De jongste familieleden zijn nu nog in de basisschoolleeftijd. Met een beetje pech, zullen ze er pas heen gaan met hun eigen kinderen. Samir Bashara en Ben Tap blikken hoopvol in de toekomst. Ooit zullen zij het Hoornse stadsstrand bezoeken. Dat weten zij zeker. Al was het maar met hun kleinkinderen.