SPANBROEK/RIO – Paralympiër Geert Schipper uit Spanbroek mag Nederland vertegenwoordigen op de Paralympics in Rio. Met inmiddels een zilveren plak op zak voor zijn paratriathlon, verkent hij Rio en bezoekt de andere wedstrijden en sporters.
Ook de dagen na zijn wedstrijd houdt hij een blog bij. Van countdown naar de wedstrijd, nu count up na de wedstrijd.
Countdown up: Dag 4 na mijn wedstrijd
Opgestaan zoals ik dat elke ochtend doe. Ontbijten en dan pleitte. Onze handbike mannen en vrouwen hebben de tijdrit. 2 rondes van 10 km. Ik hang zittend in mijn rolstoel achter de fiets van Bas. Joleen en Linda fietsen de tandem. Het gaat hard. Rond 20 km per uur. Bas heeft haast. Een lelijke bobbel en daarna een kuil en bam ik lig op mijn rug met mijn benen omhoog klem tussen het frame van mijn rolstoel. AU. Geen tijd, we gaan gauw door. Ik realiseer me hoe afhankelijk ik ben van andere om bij de start te komen. Ook realiseer ik me hoe behulpzaam Bas is. Hoe behulpzaam Linda is om Joleen, en zij ziet echt niks, voor, tijdens en na een triatlon wedstrijd.
Terug op het olympisch dorp, loop rollen Joleen en ik samen naar een winkeltje. De lamme helpt de blinde, maar de combinatie werkt verrassend goed. Ik kijk later om mijn heen en zie dat iedereen wel iemand anders helpt. Een fysiek zwaar beperkte in een elektrische rolstoel trekt 3 andere in een rolstoel over de weg naar de eetzaal. Een voetbalteam van blinde lopen in een polonaise terug naar hun appartement. En Alex Zanardi ” inderdaad die” heeft op zijn aankoppelhandbike iemand op schoot en crost met 20 km over het terras. Iedereen helpt elkaar. Je zou bijna denken dat dit de ideale wereld is
