SPANBROEK/RIO – Paralympiër Geert Schipper uit Spanbroek mag Nederland vertegenwoordigen op de Paralympics in Rio. Met inmiddels een zilveren plak op zak voor zijn paratriathlon, verkent hij Rio en bezoekt de andere wedstrijden en sporters.
Ook de dagen na zijn wedstrijd houdt hij een blog bij. Van countdown naar de wedstrijd, nu count up na de wedstrijd.
Countdown up
8 dagen na mijn wedstrijd.
Goed slapen doet wonderen. Ik voel me goed en merk dat ik me kan opladen om volgende week deel te nemen aan het NK triathlon in Zwolle. Klein beetje trainen. Niet te hard en vooral niet te lang. Ik rol in mijn wheeler over de fietspaden die speciaal zijn aangelegd voor de Olympics. Het gaat lekker. In tegenstelling van de berichten hoe crimineel de stad zou zijn voel ik me bijzonder veilig. Het kan ook niet anders want op elke hoek van de straat staat of politie of militairen.
Ze staan vriendelijk te lachen en vragen aan mij of ze met me op de foto mogen. Ze hebben de on-eervolle taak gekregen om daar de hele dag in de zon te moeten staan met een veel te warme uitrusting. Ik krijg medelijden met ze en geef ze een Dutch pin en een setje klompjes. Beroeps of niet maar ze zijn zichtbaar blij. Zij blij ik blij.
“Rio ik kom ooit nog een keer terug”
Het zal mij benieuwen hoe het olympisch dorp er maandag uitziet als iedereen weg is. Wij als atleten hebben er een geweldige huisvesting gehad maar toch ben ik benieuwd hoe het er aankomende maanden uitziet en wie de nieuwe bewoners van deze budget slechte kwaliteit afgetimmerd hokjes gaan worden. 800 000 dollar voor een lawaaierige 5 kamer appartement.
Ach eigenlijk zal het mij een rotzorg zijn. De stad Rio is bijzonder. Grote contrast verschillen tussen rijk en arm en vooral hoe de stad gebouwd en gegroeid is tussen de heuvels en het regenwoud is bijzonder. Rio ik kom ooit nog een keer terug. Weet niet wanneer maar dat zal de toekomst leren.
