WERVESHOOF – Dinsdag kwam ik een vlog tegen van Rosanne Botman. Dat maakte dat ik graag een artikel over haar en haar verhaal wilde schrijven. Vandaag Roos gesproken over wie zij is en wat haar ziekte beeld is en waarom ze het belangrijk vindt dat ze haar verhaal deelt.
Shit happens
Roos heeft een dwarslezing op gelopen na een mislukte rugoperatie. Ze is geboren met een ernstige scoliose/kyphose. Dit zijn 2 waardse krommingen in haar rug. Ze werd op haar vierde geopereerd en ze werd 5 jaar in het ziekenhuis. “Ik kon mijn benen niet meer bewegen na die 2e rugoperatie (in 1 week) die voor de rest van m’n leven in een rolstoel gezet heeft. Shit happens.”
Heb je vroeger veel moeite mee gehad? Roos: “Ik heb er weinig moeite mee gehad. Ik was 5 en grote fan van de kleine zeemeermin. Ik was bezig met Barbies en kadootjes die ik kreeg en veel liefde van de familie. Ik dacht dat het normaal was ofzo, ik heb alleen mooie herinneringen van vroeger.. hoe dramatisch t ook was. Voor mijn ouders, een hel. Ze gingen door een hel, heel veel zorg thuis. Man man, ziekenhuis in en uit.”
Ik was bijna overleden…. want ik hield gifgassen binnen waardoor mijn co2 dodelijke waarden aangaven
“Op mijn 8e ongeveer kreeg ik beademingsondersteuning, dit door gevolg van mijn rug die die jaren nog wat in elkaar zakte. Achteraf al ademproblemen dat ik nog liep ivm ernstige krommingen in mijn rug. Je romp en longen hebben tenslotte met elkaar te maken. Ik was bijna overleden…. want ik hield gifgassen binnen waardoor mijn co2 dodelijke waardes aangaven. En als kind ben je tenslotte sterker dan een volwassen persoon. Gelukkig optijd/op t nippertje ben ik geholpen in t WKZ in Utrecht.”
Roos leefde weer, ik groeide beter, ik at, het dode vogeltje was weg en daar bloeide een vlinder op.
“De dag dat ik wakker werd met de beademingsslang in mn keel, vergeet ik nooit meer want toen voelde ik duidelijk wat ik al die jaren te kort aan lucht had. Fantastisch!!!!! Roos leefde weer, ik groeide beter, ik at, het dode vogeltje was weg en daar bloeide een vlinder op. En zo gingen we verder met veel goede zorg van mn ouders, elke dag stonden zij voor mij klaar. Vanaf mijn puberteit ging mijn gezondheid beter, ook omdat je veel leert in al die jaren en eigenlijk zelf dokter word.”
“Ik heb het inderdaad volledig geaccepteerd. Maar daar ging veel vooraf hoor. Gelukkig ben ik opgegroeid met mijn vriendinnen van de lagere school, en dat wij 14 waren gingen en mochten wij toen te stappen. Elk weekend gingen we weer, en ondertussen was ik best onzeker en jaloers. En toen ineens kwam besef van, Roos als je nu niet positief wordt, en vecht, dan verlies je alles om je heen. Dus ook je vriendengroep. Ik was zo’n 15 jaar denk ik dat ik dus ging knokken voor mijzelf. Ondertussen ging ik ook naar school op Heliomare in Wijk aan zee. Ik zat toen in de 2e klas, het ging super goed daar en leerde ik onwijs veel. Vooral zelfstandigheid staat op 1 op die school, leren wat je kan en gaan.”
“Binnen 4 jaar was ik gebloeid tot zelfstandige tiener en kwam ik uiteindelijk terecht op t Horizon Collega in Hoorn! Super trots was, want ik kwam weer terug op ‘normale school’. Here i Am world. Ik was totaal niet bang of onzeker, omdat ik toen al liet zien dat ik zeker van mijzelf was en mocht zijn. Dus ook maakte ik daar snel vrienden. Op mijn 18e heb ik mijn rijbewijs gehaald!! in 1x. Dus ja, ik kon zeggen dat ik ruim 20 was, 24, van oke ik ben blij met dit leven, dit ben ik. Dit leven is mij gegeven om mijn kracht door te geven aan de ander.”
“Ik geloof erin dat ieder persoon een lot heeft, wat zegt wat jou taak is in dit leven. Dit is de mijne, hier moet ik t mee doen. Ik ben trots!! Want die mentale power bij mij is groot en oh wat zou ik t graag willen doorgeven, t leven is zo mooi. T begint bij jezelf!”
Ik doe dit voor de maatschappij
Ik vroeg aan Roos wat voor haar de reden is dat ze is gaan vloggen/bloggen. Ze vertelde over dat ze zo’n tien jaar geleden is begonnen met wat blogjes en wat stukjes schrijven gewoon voor haarzelf omdat ze zo haar frustraties kwijt kon. Hiervan deelde ze enkele stukjes van online. Maar sinds een paar jaar wil ze wat voor de maatschappij doen. Iets tegen mensen die niks weten over “ons” zoals ze dat zegt ,mensen in een rolstoel of met een lichamelijke beperking.
Ik wil mijn positiviteit delen, mijn leven met beperking en kracht
Ze wilt laten zien dat het over mentale kracht gaat hoe sterk ze zijn. Zo is ze met der blog pagina begonnen. Ze had een video gemaakt over make-up maar dat vond ze niet bij der passen zo is ze in het opnemen van delen van der leven gerold.
“Ik wil mijn positiviteit delen, mijn leven met beperking en kracht, en juist ook om de mensen meer inzicht en kennis te geven over ‘ons’ en mij. Ik hoor zo vaak, wat ben jij een sterk persoon! hoe doe je dat? Etc etc. Ik doe dit voor de maatschappij, voor de mede mens. En echt niet omdat ik beroemd wil worden, dat laatste 100% niet. Wanneer het wel zo rolt, dan is t maar zo. Ik zou zeker graag meer bekendheid willen in Nederland over mij en mijn leven en kracht. Tot zover vind ik het prima, want nu zie je maar, ik word nu gevraagd voor een stukje op de site! Daar doe ik het voor. Voor de maatschappij.”
https://www.facebook.com/Roosvierthaarleven/videos/663478147377389/
Vier het leven!
Dit is Roos haar levensspreuk en zo is het maar net. Het leven is mooi als je het wilt zien. Volg roos der verhaal op Facebook.
Instagram: 8 mei
Youtube: Alles afspelen
