14 november 2015 – Column Sjaak Grosthuizen: 14 november
Je moet het me maar niet kwalijk nemen, maar vandaag heb ik grote moeite met een luchtige toon. Die zou passen bij de column die ik vandaag meende te kunnen schrijven over de Hoornse gemeentelijke politiek. Over de zorg bij voorbeeld, waarover Hoornse politici zich gezamenlijk uitspreken. Ik zou mijn verbazing over de bijna gedisciplineerde en van onverwachte saamhorigheid getuigende raadscommissievergadering van afgelopen dinsdag weergeven. Ik zon de laatste dagen op mogelijkheden om daar de benodigde snedige opmerkingen bij te plaatsen, want het blijft natuurlijk een column. Maar vanmorgen besefte ik dat het me niet zou lukken.
De vreselijke gebeurtenissen in Parijs zijn veel dichter bij dan de hemelsbrede 500 kilometer die er tussen liggen. Terreurdaden waren het, niet alleen bedoeld voor Parijs of Frankrijk, maar ze moesten ook hun effect hebben op de rest van de wereld en dus ook Hoorn. Ondanks oproepen om ons door die fanatici geen angst te laten aanjagen, ondanks de dringende kreet, dat dit nog niet betekent dat we in oorlog zijn, weten we dat het dagelijkse leven veranderd is.
Je voelt dat massabijeenkomsten voortaan risicobijeenkomsten zijn.
Mevrouw Grosthuizen is op het moment dat ik deze column schreef met enkele familieleden, waaronder schoolgaande kinderen, naar de haven om Sinterklaas in te halen. We hebben niks tegen de kinderen gezegd, maar bij de volwassenen is de onbevangenheid verdwenen. Je voelt dat massabijeenkomsten voortaan risicobijeenkomsten zijn. Want er zal maar een gek zijn…
Vele vluchtelingen die op weg zijn naar het veilige vrije westen zijn juist hiervoor gevlucht. Zij zaten midden in de terreur en hebben er persoonlijke verliezen door geleden. In Nederland moeten ze ook nog worden beschermd tegen extremisten van rechts, die nu om krankzinnige redenen een grotere motivatie menen te mogen voelen om hen ook eens te grazen te nemen.
in Hoorn een klimaat mogelijk maken voor terroristen die een broedplaats zoeken
Is dit alles nog ver weg van Hoorn? Zijn wij achterlijk en onbeduidend genoeg in deze wereld om verschoond te blijven van terroristisch geweld uit welke hoek dan ook? Wij hebben moslimhorinezen en –hoornaars binnen de stadsgrenzen. Ik ken er meer dan enkele handen vol. Waarom trachtte ik vanaf vannacht na te gaan of daar mensen tussen zitten die de aanslagen in Parijs toejuichen of het min of meer zouden vergoelijken? Ik ben in zo’n geval altijd benieuwd naar het zinnetje na de mededeling dat ze het ook verschrikkelijk vinden wat er gebeurde. Wanneer dat volgende zinnetje begint met het woordje maar, zijn ze dan fout? Zijn dat dan de mensen die ook in Hoorn een klimaat mogelijk maken voor terroristen die een broedplaats zoeken voor hun activiteiten?
Mijn goede vriend Fatih zal geen maar accepteren. Hij was des duivels toen hij hoorde van de aanslag bij Charlie Hebdo. Mijn Turkse ‘broer’ Ömer rept al jaren van gestoorde lui en ik zou me 100% veilig weten bij mij vriend Baki. Er zijn er nog veel meer waarvoor ik mijn beide handen in het vuur zou steken, maar ook ken ik mensen van wie ik het niet zeker weet. Betekent hun baard een bewijs van hun geloof in de vredelievendheid van de islam of faciliteren zij bewust of onbewust iedere afslag naar het fundamentalisme dat tot religieus geweld zal leiden?
We hebben in de Hoornse politiek niet een passende commissie stiekem.
Wat moeten we verwachten van onze Hoornse politici? Zij dragen de verantwoordelijkheid over de zorg die ons toekomt, omdat we daar belastinggeld voor opbrengen. Wat kunnen zij meer doen dan het uitspreken van hun verontrusting en oproepen het gezonde verstand te bewaren en ervoor te zorgen dat de terroristen niet hun zin krijgen? Weinig meer, vrees ik. We hebben in de Hoornse politiek niet een passende commissie stiekem. Onze politici letten op de dagelijkse zaken. De dingetjes die ver staan van de verontrustende wereldpolitiek. Wij kunnen niet verwachten dat ze meer doen. Daar hebben we ze niet voor gekozen. De grote verontrustingen in de wereld worden doorgaans niet veroorzaakt door mensen die gekozen zijn.
We zullen vooral moeten letten op onszelf en op de mensen in onze omgeving. Geef veiligheid en ontvang het. Zo werkt het vaak en wanneer dat niet zo werkt, ligt dat niet in Gods hand, maar in de hand van hen die menen God te zien en te horen, maar blind en doof zijn voor Zijn boodschap. Maar er is helemaal geen God. Bestond Hij maar echt, denk ik wel eens.
