Amber Swier is freelance tekstschrijver en fotograaf bij van Amber. Begin 2019 verhuisde ze naar Amsterdam. Hoe is haar dit bevallen?
Blog: Wat doet zo’n nuchtere Westfries nou in Amsterdam?
Geboren en getogen in Enkhuizen, maar toch verliet ik begin januari deze mooie havenstad na bijna 22 jaar en ruilde ik haar in voor Amsterdam-Oost. Voor een kamer van 10,5 vierkante meter om precies te zijn. In een appartement op de eerste verdieping, die ik deel met twee huisgenoten. Ja, ik ben zo’n typische millenial, maar ook een nuchtere West-Fries die nieuw geluk zoekt in Amsterdam. Omdat mijn ‘Enkhuizerbed’ te groot is, heb ik eerst de IKEA geplunderd. Toen alle meubels stonden, kocht ik een tweedehandsfiets. Want een nieuwe moet je hier niet kopen. De tactiek is: een zo lelijk mogelijke fiets, het liefst met hier en daar wat ducttape, zodat je stalen ros niet na een avondje stappen met iemand anders mee naar huis gaat.
Mijn hallo’s waren dan ook vaak zonder wederhoor.
Brak naar de supermarkt
Alles is groter in Amsterdam en mensen leven voor mijn gevoel veel meer op hun eigen eiland. Iemand begroeten op straat? Hier word je aangekeken alsof je gek bent. Het hele ons-kent-ons, waardoor West-Friesland vaak zo knus aanvoelt, is hier veel minder te vinden. Mijn hallo’s waren dan ook vaak zonder wederhoor. Ook heb ik geen idee wie er onder me woont, laat staan in de rest van de straat. Waar ik in Enkhuizen soms de supermarkt vermeed als ik heel brak was, omdat ik geen bekende tegen wilde komen, stap ik hier in Amsterdam op zondagochtend in mijn trainingspak en met een knot op mijn hoofd rustig de Albert Heijn in. Dit geeft een gevoel van vrijheid, want ‘niemand kent je toch’. In West-Friesland moet je uitkijken dat je niet het gesprek van de dag wordt, maar de Amsterdammers boeit het gewoon niet.
Paaldansen en boksen
Naast werken en wonen hoort ook sporten. Er ging hier een wereld voor me open. Van paaldansen tot boksen, van yoga tot high intensity intervaltrainingen en van buitenzwemmen tot stretchinglessen: het kan hier allemaal. Dit grote aanbod is voor iemand zoals ik, die zich niet lang kan binden aan een sport, echt een uitkomst. Maar aan de keerzijde maakt dit wel dat het vaak erg onpersoonlijk is. Het kletsen na samen zweten en ploeteren zit er haast niet in.
Je hebt hier echt alles. Écht. En het zit allemaal ook nog om de hoek of redelijk dichtbij. Dat zorgt ervoor dat de Amsterdamse parken zo gezellig zijn op een zomerse dag, er een groot aanbod is in horeca, ik meerdere keren last-minute naar optredens in de buurt ben gegaan en ik veel leuke, kleine winkels bezoek. Verdwalen in deze stad is bijna dagelijkse kost en gehaast fietsen door de regen is een tweede natuur geworden.
Geluk vind je in Amsterdam in de vorm van vrijheid. In het doen en laten wat je wil en niemand die daar last van heeft. In het vieren dat iedereen verschillend is en welkom is in deze grote stad. Nu ik hier al bijna een jaar woon, heb ik al redelijk wat voor- en nadelen van deze stad ondervonden. Welke stad mijn favoriet is? Dat doet er niet toe. Ik voel me in beide thuis en ik zit net zo graag op een terras in Amsterdam als in Enkhuizen. Het is allebei skôftig mooi.
