Column Peter Ursem: Even humorloos

29 oktober 2020 : Column Peter Ursem: Even humorloos

Ik denk vaak van mijzelf dat ik aardig kan relativeren. Dat ik de humor nog kan vinden in de meest grimmige zaken, maar ik weet nu beter. Wanneer kwalijke zaken blijven aanhouden en men zich doof en blind houdt voor redelijkheid, dan stapt de clown in mij uit zijn grote schoenen, veegt de schmink van zijn smoel en zoekt naar woorden en wegen om de groter gegroeide gram te uiten.

Ik weet dat de keuze van de journalistiek vaker gemaakt wordt voor misstanden dan voor geslaagde missies, maar de misstanden zijn er wel. Laat ik duidelijker zeggen waarom ik me steeds bozer voel worden. Het heeft te maken met de grote gebeurtenissen van nu, maar ook met de gevolgen van onze mainstreamopvattingen over opvoeding en invulling van het leven. Nog duidelijker: Het feit dat de tweede golf van het coronavirus zo heftig over de wereld en vooral over ons land heen spoelt. Dat niet alleen, maar ook het gemekker over de maatregelen die getroffen worden door onze regering. Ze zijn voor de één te slap en voor de ander niet stevig genoeg.

Wacht gewoon even af, het gaat gebeuren.

Mark Rutte is een door en door fatsoenlijke man, wanneer hij tracht het volk te bewegen tot inachtneming van een paar simpele regels, waarmee het virus niet de kans krijgt die het nu volop geboden heeft gekregen. Mark Rutte kan het niet over zijn tong krijgen dat een helaas te groot deel van het Nederland zo stom is als het achtereind van een varken. Iedereen kent in zijn kring van familie en kennissen mensen die ten prooi zijn gevallen aan het virus. Gelukkig kan nog niet iedereen zeggen dat in die kringen ook persoonlijk overledenen worden gekend. Wacht gewoon even af, het gaat gebeuren.

Niet ieder virusslachtoffer heeft de besmetting opgelopen door onverantwoord vakantie- of feestgedrag. Er zijn ook slachtoffers onder hen die al een half jaar geleden in een supermarkt rondliepen met een mondkapje. Zij zijn besmet door flapdrollen die menen dat ze het recht hebben om zich vrij te bewegen op de manier die zij het prettigst vinden. Zij hebben de vastlopende medische ziekenhuiszorg veroorzaakt. Zij zijn verantwoordelijk voor de langdurige sluiting van de horeca. Zij veroorzaken de verontrusting bij mensen die geholpen moeten worden aan wat we nu reguliere kwalen noemen.

‘Waar is het feestje? Hier is het feestje!’

Het zijn de idioten die medewerkers en bezoekers van de teststraten belagen. Het zijn de malloten die elkaar schreeuwend en lallend het rotvirus doorgeven met de kreet: ‘Waar is het feestje? Hier is het feestje!’ Het is de kreet van het virus zelf. Het virus heeft geen hersenen, maar kennelijk zijn er mensen in staat te laten zien dat je nog minder denkkracht dan het virus zelf kan tonen. Het zijn studenten, die klagen dat er geen studentenleven meer mogelijk is, met feestjes en drankgelagen. Studentenleven? Echte studenten studeren, jandoedels! Of dat zouden ze moeten doen, die verwende dwazen!

Natuurlijk is het merendeel van het Nederlandse volk niet te vergelijken met domme volgzame kuddedieren. Er zijn gelukkig  nog mensen die zich steeds bewuster worden van de personen met wie ze wel en niet veilig in dezelfde ruimte kunnen zijn. Mensen die daarnaast ook aandacht hebben voor andere zaken dan corona. Ik wil dat ook weer. Ik wil over andere onderwerpen schrijven. Ik dacht vandaag even dat de angst voor de islamitische terreur het zal winnen van de angst voor corona. Ik moet nog even voor mijzelf bekijken welke angst ik erger vind. Misschien – en dat hoop ik eigenlijk nog meer – vind ik ook weer de weg naar de humor. Weet iemand al coronagrappen?