Column Peter Ursem: Een vlag die de lading niet dekt

13 maart 2024 – Column Peter Ursem: Een vlag die de lading niet dekt

De opening van een huis dat opvang biedt aan mensen met een levensbedreigende ziekte is een goede zaak. In Hoorn is daartoe Pisa opgericht. Een van de mensen die zich actief bezighielden met de oprichting ervan ken ik persoonlijk van de activiteiten rond Herstel en Balans. Dat is een hersteltraject voor mensen die een behandeling voor kanker achter de rug hebben. Pisa is er nog steeds en dat is een goede zaak, want het overkomen van een levensbedreigende ziekte is geen sinecure.

In Medemblik werd door Stichting Dalisay Recovery het zelfregiecentrum De Veilige Haven in gebruik genomen. Feestelijk geopend door wethouder Yannick Nijsingh en terecht is daar veel instemming voor te vinden. Niet alleen mensen met een kankerervaring, maar ook mensen met andere kwalen die ontzettend kunnen ingrijpen in een mensenleven zijn daar welkom. Laagdrempelig en met mensen die vanuit ervaring spreken. Mijn persoonlijke ervaring is dat mensen met deze ziekten veel makkelijker met elkaar spreken over deze ziekten. Het klinkt misschien raar, maar er kan onderling zelfs behoorlijk worden gelachen.

Antwoorden op de vraag hoe het ermee gaat kunnen voor deze (ik denk meestal: onze) mensen eerlijker worden gegeven, wanneer daar de tijd voor is. Belangstelling voor de ander is vanzelfsprekender en wordt door de beantwoorder van de vraag minder ervaren als iets waarmee je een ander liever niet opzadelt. Kankerlijders onder elkaar begrijpen elkaar en dat schept een bijzonder soort band. Dit is iets wat dus ook wordt ervaren door mensen die een opvanghuis bezoeken. Het is niet erg wanneer een vorm van zorg niet geïnitieerd wordt door de overheid. Een inloophuis is juist betekenisvoller wanneer het initiatief wordt ondernemen door mensen met een zorggevoel. Als het maar niet te sentimenteel wordt. Daarom: welgemeende grote lof voor dit initiatief in Medemblik.

Toch schrok ik enorm toen ik het artikel over de feestelijke opening in de krant zag staan. Wethouder Yannick Nijsingh plaatst met een zeer tevreden grijns – of een gezicht dat je wel eens kan trekken wanneer je iets doet wat net niet boven je macht ligt – een vlag in de vlaggenstokhouder en het is van die vlag dat ik schrok. Het is onze nationale driekleur omgekeerd. Dat is de vlag die omarmd werd door boeren in de vorige protestperiode en door neofascisten. De vlag is niet per ongeluk omgekeerd opgehangen, want er staat in duidelijk leesbare niet op-de-kop-staande letters te lezen: WELCOME. Wat heeft boerenprotest en neofascisme in godsnaam te maken met een hartelijk samenzijn van mensen met een rotziekte?

Wanneer de vlag uithangt kunnen mensen daar terecht. ‘Als ie wappert dan zijn we open’ staat er onder de foto. Als zo’n vlag wappert dan gaan niet alleen bij mij de haren overeind staan. Ik behoor tot de mogelijke klantenkring van een inloophuis, maar ik zou ervoor passen een huis met een dergelijke vlag te betreden.

Ik vrees dat er ook in Medemblik mensen zijn die ervoor terugdeinzen daar naar binnen te gaan met het risico ook aangezien te worden voor een omgekeerdevlagwappie. Die vlag moet op een modderschuit, niet op een mooi bedoelde instelling! Kanker is niet een politiek protestdingetje! Ik hoop oprecht dat de organisatoren zich achter de oren gaan krabben en ik hoop dat wethouder Nijsingh pogingen gaat doen om het beeld dat nu over hem kan ontstaan te herstellen.

Misschien dat er lezers zijn die nu hun schouders ophalen over die vlag. Voor hen zal ik waarschijnlijk niets meer zijn dan een kankerlijer die over een vlag kankert. Daar kan ik echter goed mee leven.

Naschrift: In de laatste column heb ik me druk gemaakt over de vlag die werd gebruikt bij de opening van het inloophuis in Medemblik. In een gesprekje met wethouder Nijsingh werd mij duidelijk dat ook de organisatie de keuze van de vlag niet erg handig vindt. Overigens is de persoon die de vlag ophangt niet de wethouder. Of die verkeerde vlag nu ergens in een kliko verdwijnt weet ik niet, maar ik blijf optimistisch.